Met weemoed denk ik terug aan de dagen van vroeger

onschuldig en vredig de toekomst tegemoet

Een wereld waarin het met Kerstmis nog sneeuwde

En waar men elkander nog vriendelijk begroet

Waar is het gebleven, dat zorgeloze leven

wat is er veranderd in het hedendaagse bestaan?

Van oorlog, kwelling en racisme resteert slechts een traan

Maar toch brandt er licht in de straten en huizen

Het nieuwe jaar in zicht, en van Vrede op Aard

Want hopen doet leven, dat is een gegeven

om daarvoor te leven is dat zeker waard

Een wereld van vrede, dat wens ik een ieder

zodat er weer rust komt bij elke mens

Geen angst en geen tranen, geen zorgen en haat

Daar is toch de wereld het meest bij gebaat.